Śnieżnobiałe owczarki niemieckie. Piękne, inteligentne, oddane i zawsze skore do zabawy. Nie sposób się nimi nie zachwycać, stąd zresztą ich ogromna popularność medialna. Te psy po prostu trzeba podziwiać. Urodzone gwiazdy, ale przede wszystkim cudowni towarzysze. Czy to więc psy idealne? Wszystko na to wskazuje.
Białe owczarki szwajcarskie są psami średniej wielkości, silnymi, umięśnionymi i niezwykle atrakcyjnymi wizualnie.
Przepięknie prezentują się na różnego rodzaju fotografiach i filmach, zresztą krocząc na smyczy przy nodze właściciela — również. Nic dziwnego, że to właśnie ich wizerunki tak powszechnie wykorzystywane są przez filmowców i producentów reklam.
Owczarki szwajcarskie to także wymarzeni kompani codziennego życia. Przywiązanie i miłość do swojego człowieka okazują hojnie i w sposób absolutnie uroczy.
Dzięki temu jest to jedna z psich ras nadająca się idealnie do kontaktu z dziećmi oraz zwierzakami innych gatunków.
Pamiętaj jednak, że są to Pupile wymagające uwagi i poświęcenia.
Rozważając poszerzenie swojej rodziny o owczarka szwajcarskiego, w pierwszej kolejności dokładnie poznaj tę rasę, aby móc zagwarantować pieskowi zdrowe i szczęśliwe życie.
Biały owczarek szwajcarski – początki rasy
Historia białych owczarków szwajcarskich jest dość krótka, lecz niestety obfitująca w przykre zdarzenia.
Psy te bezpośrednio wywodzą się z owczarków niemieckich, których właściwa hodowla rozpoczęła się pod koniec XIX wieku.
Jedną z ras wykorzystywanych do krzyżówek były białe psy pasterskie, co skutkowało pojawianiem się w poszczególnych miotach owczarków osobników całkowicie białych. Warunkiem był gen recesywny występujący u obojga rodziców.
Początkowo szczeniaki wzbudzały pewne zainteresowanie, rozważano nawet stworzenie z nich oddzielnej rasy. Jednak nie przywiązywano do tego aż tak dużej wagi, psy miały po prostu służyć.
Na nieszczęście tych zwierząt podejście to uległo zmianie. Błędnie wskazywano, że za biały kolor odpowiedzialny jest albinizm. Każdy śnieżny szczeniak z miotu owczarka niemieckiego traktowano jako odrzut i uśmiercano.
To, że dzisiaj możemy cieszyć się z obecności owczarków szwajcarskich to zrządzenie losu.
Część białych odmian owczarka niemieckiego w dalszym ciągu trafiała do obiegu, oczywiście bez rodowodu, niejako pozbywając się w ten sposób problemu.
W końcu dotarły za ocean, do Stanów Zjednoczonych.
Mniej więcej w tym samym czasie w Stanach i Kanadzie otwierano pierwsze hodowle owczarków niemieckich. W ich miotach… nieustannie pojawiały się śnieżnobiałe szczeniaki.
Amerykanie byli tak nimi zafascynowani, że rozpoczęli odrębną hodowlę. Nazywali je owczarkami amerykańsko-kanadyjskimi. Co ciekawe, miało to miejsce dopiero w drugiej połowie XX wieku!
Z amerykańskich hodowli białe owczarki szwajcarskie powróciły do Europy, gdzie wreszcie doczekały się akceptacji.
Zarejestrowane zostały po raz pierwszy w Szwajcarii, stąd pochodzi ich oficjalna nazwa, i wreszcie uznane przez FCI na przełomie XX i XXI wieku.
Owczarki amerykańsko-kanadyjskie nadal są hodowane w Ameryce Północnej. Sprowadzając je do Europy, ze względów formalnych nie można ich zarejestrować jako szwajcarskie.
Trudną i zawiłą drogą podążały na salony owczarki szwajcarskie, czemu niestety, jak w większości przypadków, winny był człowiek.
Jedno jest pewne: Szwajcarzy przy minimalnym wysiłku zyskali swoją własną, narodową rasę psów. Jakże piękną.
Charakter owczarka szwajcarskiego
Skoro owczarek szwajcarski jest blisko spokrewniony z niemieckim, muszą mieć podobny charakter?
Nie do końca tak jest. Całkiem możliwe, że gdyby chodziło tylko o ich wygląd, owczarki szwajcarskie nie cieszyłyby się dziś aż tak olbrzymią popularnością!
W odróżnieniu od niemieckiego kuzyna, wychowanie owczarka szwajcarskiego jest znacznie prostsze. Jest to piesek spokojniejszy, uległy.
Nie oznacza to jednak, że nie posiada temperamentu – wręcz przeciwnie. Potrafi być uparty i nieufny w stosunku do obcych, nie pozwoli skrzywdzić swoich najbliższych.
Nie jest przy tym psem typowo obronnym. Nie sprawdzi się jako zwierzak nieustannie pilnujący ogrodzenia i spędzający czas w budzie czy kojcu.
Uwielbia być blisko ludzi, szczególnie swoich ukochanych właścicieli. Jest pełen energii, skory do zabaw i tulenia, należy więc poświęcać mu uwagę.
Umie też zająć się sobą. Dla białego owczarka szwajcarskiego najważniejsza jest, po prostu Twoja obecność.
Kocha dzieci, bawi się z nimi, traktuje niemal jak własne maleństwa.
W stosunku do właściciela jest uległy. Jego szkolenie nie nastręczy Ci większych trudności. Jest psem inteligentnym, chętnie się uczy i wykonuje polecenia, w tym nawet skomplikowane sztuczki.
Owczarki szwajcarskie miewają charakter nieco lękliwy. Pamiętaj więc, że już od najmłodszego wieku warto zapoznawać go z otoczeniem, innymi ludźmi i zwierzętami. Nie pracując nad nim od szczeniaka, dorosły pies może być wycofany, przez co nietolerancyjny w stosunku do obcych,
Weź pod uwagę, że źle znosi samotność. Wychodząc do pracy na całe dnie, zapewnij mu towarzystwo w postaci innych zwierząt.
Rasa czy gatunek nie odgrywają tutaj większej roli – charakter owczarka szwajcarskiego pozwoli mu zaprzyjaźnić się nawet z kotem.
Ciężko znaleźć bardziej odpowiedniego czworonoga dla początkujących właścicieli niż owczarek szwajcarski. Wychowaniem nie sprawi najmniejszych problemów, szybko ucząc się obowiązujących zasad i poleceń. Nie bez przyczyny
rasa ta powszechnie odbywa służbę w policji i wojsku.
Zdrowie owczarka szwajcarskiego
Jak każdy pies, owczarek szwajcarski może zmagać się z mniej lub bardziej poważnymi chorobami. Na szczęście nie jest nadto obciążony genetycznie. Przy wartościowym pokarmie, aktywności fizycznej i pielęgnacji cieszy się dobrym zdrowiem i długim życiem.
Do najczęstszych chorób białego owczarka szwajcarskiego zalicza się:
- Dysplazję stawów biodrowych i łokciowych – co istotne, głównym czynnikiem wywołującym tę chorobę jest niewłaściwy styl życia Pupila.
Na zwyrodnienia stawów cierpią zwierzaki, które w wieku szczenięcym spożywały źle dobraną karmę, nie zaznawały ruchu, albo też miały go w nadmiarze, przeciążając organizm.
Dysplazja polega na nieprawidłowym rozwoju stawów, przez co nie schodzą się one w
Objawy choroby pojawiają się już w pierwszych miesiącach życia. Czworonóg stroni od aktywności fizycznej, często przystaje, chodzi sztywno, pokłada się i miewa problemy ze wstawaniem.
Czyli robi wszystko odwrotnie niż zdrowe szczeniaki.
Dysplazja praktycznie nie występuje u owczarków szwajcarskich z rodowodem, pochodzących z renomowanych hodowli.
- Młodzieńcze zapalenie kości – jest to kolejna choroba, na którą cierpi ta rasa, podobnie zresztą jak inne większe psy.
Wywołuje ją nadmierna ilość wapnia odkładająca się w kościach i powodująca bolesne stany zapalne. Psy ze zdiagnozowaną chorobą leczy się farmakologicznie oraz ograniczając ich ruch do niezbędnego minimum.
Jeśli nie ma ona podłoża genetycznego, zapobiegniesz jej, stosując wysokiej jakości karmę z zalecaną przez specjalistów zawartością wapnia.
- Atopowe zapalenie skóry – białe owczarki szwajcarskie są psami często cierpiącymi na różnego rodzaju alergie, w tym atopię.
Przeradza się ona w uciążliwy dla zwierzęcia świąd, wyłysienia i zaczerwienienia skóry. Psy regularnie drapią i liżą te miejsca, dodatkowo je podrażniając.
Leczenie polega na podjęciu kuracji farmakologicznej. Jeśli alergię wywołuje czynnik stale znajdujący się w otoczeniu zwierzaka i jest niemożliwy do usunięcia, Twój Pupil już zawsze będzie musiał zażywać leki.
Pielęgnacja owczarka szwajcarskiego
Pielęgnacja owczarka szwajcarskiego przebiega w standardowy sposób, właściwy dla owczarka niemieckiego i innych ras średniej wielkości.
Nie zapominaj o regularnym szczotkowaniu sierści, zwłaszcza odmiany długowłosej, przynajmniej raz w tygodniu. Za pomocą specjalnej szczotki usuwaj martwy włos, by uniknąć powstawania kołtunów.
Szczotkowanie dodatkowo sprawi, że sierść białego owczarka szwajcarskiego będzie prosta, pozbawiona splątań.
Tego śnieżnobiałego psiaka, wbrew pozorom, nie trzeba nadzwyczaj często kąpać. Nawet jeśli z upodobaniem wskoczy w kałużę i błoto przyczepi się do jego sierści! W miarę możliwości poczekaj aż wyschnie. Szybko przekonasz się, że błoto samo odpadnie, a resztę załatwi standardowe szczotkowanie.
Stonowany charakter owczarka szwajcarskiego sprzyja tego typu zabiegom: cierpliwie podda się pielęgnacji, ciesząc się Twoją bliskością.
Systematycznie sprawdzaj jego uszy, usuwając zalegającą w nich woskowinę.
Dodatkowo kontroluj długość pazurów Pupila.
Ile kosztuje owczarek szwajcarski?
Kupno białego owczarka szwajcarskiego, jak każdego rasowego pieska, wiąże się z kosztami.
Przede wszystkim kupuj tylko u rzetelnych, sprawdzonych hodowców. Masz wtedy pewność, że szczeniak urodził się w bezpiecznych warunkach i będzie posiadał w pełni udokumentowaną książeczkę szczepień, a sam rodowód da wgląd w historię jego przodków, łącznie z chorobami genetycznymi, które mogą ewentualnie w przyszłości się ujawnić.
Prawdą jest, że owczarki szwajcarskie bez rodowodu kosztują mniej, lecz wiąże się z tym ryzyko wystąpienia szeregu chorób na różnych etapach jego życia.
Tak naprawdę nie otrzymasz żadnej gwarancji, że zakupiony pies jest czystej krwi białym owczarkiem szwajcarskim. Rozpoznanie mieszanego szczeniaka jest bardzo trudne.
U takiego pieska mogą pojawić się wady, które w normalnych warunkach nie występują, niepożądane zachowania i zmiany charakteru.
Przygotowując się na przyjęcie psiaka, do ostatecznych kosztów dolicz także miesięczne utrzymanie czworonoga, w tym oczywiście karmę mokra i suchą doskonałej jakości.
O owczarku szwajcarskim – podsumowanie
Czy owczarek szwajcarski jest psem dla każdego?
Oczywiście, że tak, pod warunkiem, że jesteś w stanie zagwarantować niezbędny mu do szczęścia ruch oraz towarzystwo.
Na pewno będzie zadowolony, mogąc każdego dnia udawać się z Tobą na długie spacery, a nawet biegać przy rowerze lub Twojej nodze.
To inteligentne zwierzę, lecz wrażliwe. Zwłaszcza początkowe miesiące wychowania owczarka szwajcarskiego są kluczowe dla jego prawidłowego ułożenia.
Zabieraj go w różne miejsca i oswajaj z nimi. Nie stroń od ruchliwych i hałaśliwych ulic, miejskich parków, czy nawet wind. Owczarek szwajcarski musi poznać świat, w którym egzystuje. Pozwól mu na to.
Raczej nie nadaje się do życia na zewnątrz i pilnowania dobytku, to typowy psiak domowy.
Jeśli chcesz poddać Pupila szkoleniu, zwróć uwagę na jego delikatną psychikę. Źle znosi agresywne wobec niego postawy. Raczej nagradzaj za sukcesy, zamiast ganić za niepowodzenia.
Na każdą czułość odpowie tym samym, okazując olbrzymią radość. Przemawiaj do niego czule i z cierpliwością.
Owczarek szwajcarski to zdecydowanie pies oryginalny, a przebywanie w jego towarzystwie i radość, którą wnosi w życie człowieka swoją obecnością, są nie do przecenienia i niech staną się kuszącym argumentem, skłaniającym Cię, do przyjęcia tego śnieżnobiałego czworonoga pod swój dach. Jeszcze się wahasz? Z pewnością decyzja w Twoim sercu już się dokonała.
