Brytyjczyk jest bez wątpienia jedną z najpopularniejszych ras kotów. Biorąc pod uwagę jego piękny wygląd i prawdziwie koci charakter, trudno się temu dziwić. Występuje na całym świecie, przez co też rozróżnia się bardzo wiele jego odmian. Co jednak istotne, zanim zdecydujemy, że kot brytyjski dołączy do naszej rodziny, warto dokładnie zapoznać się z jego charakterem oraz wymaganiami.
Wielbiciele kotów, którzy zdecydowali się na brytyjczyka, jednogłośnie przyznają, że nie mogli wybrać lepiej. To przepiękne zwierzę charakteryzuje się łagodnym i przyjacielskim usposobieniem, potrafiąc przy tym zająć się sobą.
Nie zmienia to jednak faktu, że kot brytyjski będzie od nas wymagał uwagi i poświęconego czasu. W końcu opieka nad każdym żywym stworzeniem jest niemałą odpowiedzialnością…
Słów kilka o kocie brytyjskim – historia rasy
Co ciekawe, mimo sugestywnej nazwy, kot brytyjski jest rasą bardzo starą, której początek wcale nie miał miejsca na Wyspach Brytyjskich. Był dobrze znany już za czasów Imperium Rzymskiego, a wskazuje się, że pochodzi prosto ze starożytnego Egiptu.
Nietrudno więc sobie wyobrazić, że koty te miały stosunkowo łatwe zadanie – pojawiały się w kolejnych regionach Europy, podążając wraz z armią rzymską. Co jednak wpłynęło na to, że nieustraszeni wojownicy tak chętnie brali sobie te koty jako towarzyszy? Otóż chodziło o ich umiejętności łowieckie.
Brytyjczyki sprzed wieków były wybornymi myśliwymi, chroniąc zapasy przed plagami gryzoni. Tak w końcu trafiły na Wyspy, gdzie bardzo szybko się zadomowiły. Również tamtejsi mieszkańcy nie wyobrażali sobie dalszego funkcjonowania bez tych wyjątkowych kotów.
Rozpoczęto ich właściwą hodowlę, krzyżując z przedstawicielami innych ras, co finalnie dało kota brytyjskiego, jakiego znamy dzisiaj, także z nazwy. Wcale to nie oznacza, że był to proces łatwy i nieskomplikowany. Np. podczas II Wojny Światowej doszło do dramatycznego zmniejszenia liczebności tych kotów na świecie, na co wpływ miały szeroko zakrojone działania wojenne. Skutkiem tego w czasach powojennych całą hodowlę należało rozpoczynać praktycznie od początku.
Ówczesne brytyjczyki zaczęto krzyżować między innymi z persami niebieskimi, niebieskim kotem rosyjskim czy też burmskim. Zwłaszcza ta pierwsza rasa miała kluczowe znaczenie, sprawiając, że dzisiejsze koty brytyjskie występują w niejednolitym umaszczeniu.
Sytuacja ustabilizowała się dopiero w drugiej połowie XX wieku, kiedy to kolejne organizacje felinologiczne rejestrowały tę rasę. Odpowiednio ACA (w 1967 roku), TICA (w 1979 roku) i FA (w 1980 roku).
Wygląd kota brytyjskiego
Szybko przekonamy się, iż koty te nie są jednolite pod względem wyglądu. Powodem tego stanu rzeczy jest szeroka linia krzyżówek ich przodków z innymi rasami. Jednakże umaszczenie brytyjczyka oraz jego budowa zostały ściśle scharakteryzowane.
Tak więc jest to kot dobrze zbudowany, choć krępy – łapy ma stosunkowo krótkie. Osiąga wagę między 5 a 9 kilogramami. Jego głowa jest duża i okrągła, z niewielkimi uszami rozstawionymi szeroko.
Pod względem umaszczenia jest to kot bardzo zróżnicowany. Oficjalne wzorce wskazują, że występuje ich ponad 150. Biorąc pod uwagę jedną rasę, jest to liczba niezwykle pokaźna. Bez wątpienia do najpopularniejszych pośród nich należy kot brytyjski niebieski, choć inne umaszczenia są równie chętnie wybierane. Na wyróżnienie zasługują: koty czarne, białe, rude – z grupy jednobarwnych; dwubarwne, pręgowane i cętkowane, złociste oraz dymne.
Kolejną cechą charakterystyczną brytyjczyka są jego oczy. I tutaj spotkamy się z niejednolitością, jeśli chodzi o ich kolor. Uzależniony jest on od umaszczenia zwierzęcia – np. jasne koty (białe) często posiadają niebieskie oczy, z kolei odmiana pręgowana – zielone.
Ciekawie przedstawiają się także koty brytyjskie długowłose (o których więcej poniżej).
Każdy z nich należy do rasy brytyjskiej, co profesjonalny hodowca potwierdzi rodowodem zwierzęcia.
Kot z idealnym charakterem?
Koty brytyjskie wskazywane są jako bardzo dobrzy towarzysze rodzin, w tym z dziećmi. Pamiętajmy przy tym, że ze względu na ich kocią naturę, lepiej „dogadają się” z dziećmi trochę starszymi.
Są to zwierzęta inteligentne, lubiące jasno określić swoje stanowisko, choć ich temperament jest raczej stonowany. Kot ten nie dąży do dominacji i nie wymaga od nas stałej obecności. Ich właściciele wskazują coś wręcz odwrotnego: brytyjczyk preferuje pewnego rodzaju swobodę i dystans. Nie oznacza to jednak, że całkowicie stroni od bliskości – bynajmniej. Potrafi pojawić się w pobliżu i domagać pieszczot.
Rasa ta z reguły wybiera sobie jedną osobę wśród domowników, którą traktuje jako swojego najlepszego przyjaciela i towarzysza. Cecha ta jest bardzo charakterystyczna dla wielu przedstawicieli kotowatych.
Docenimy również fakt, iż kot brytyjski jest zwierzęciem cichym. Rzadko będzie dawał o sobie znać, wydając dźwięki. Najczęściej zdarza się tak, kiedy jest głodny.
Wszystkich domowników, ale i inne zwierzęta, traktował będzie w sposób przyjacielski i cierpliwy (chyba że weźmiemy go na ręce, koty brytyjskie raczej od tego stronią). Chętnie uczestniczy w różnych zabawach; jeśli ich mu nie zapewnimy, jest w stanie poradzić sobie samemu, np. z wykorzystaniem zabawek. Kocięta naturalnie wykazują większe skłonności do zabaw, są energiczne, lecz wraz z upływającym czasem staną się spokojniejsze.
Kot brytyjski nie wymaga spacerów na powietrzu, dobrze czuje się w domu.
Choroby występujące u brytyjczyka
Co zapewne ucieszy przyszłych właścicieli, koty brytyjskie należą do zdrowych i odpornych ras, których pielęgnacja raczej nie sprawia większych problemów.
Mimo to, na różnych etapach jego życia, mogą pojawić się pewne schorzenia, z których część spowodowana jest genetyką.
Są to np. kardiomiopatia przerostowa (występująca u młodych, maksymalnie kilkuletnich kotów) oraz PKD (wrodzona wielotorbielowatość nerek). Co istotne, możemy je łatwo wykluczyć, wybierając koty od renomowanych hodowców. Dokładają oni wszelkich starań, żeby nie rozmnażać obciążonych wadą kotów, wykonując im regularne badania. Kupując brytyjczyka bez rodowodu, takiej gwarancji nie uzyskamy.
Co więcej, w spadku po kotach perskich (choć w nie aż tak dużym stopniu) koty brytyjskie odziedziczyły łzawienie oczu. Dzieje się tak przez ich krótki pyszczek, który powoduje niedrożność kanalików nosowo-łzowych. Regularne przemywanie powinno wyeliminować te niedogodności.
Mogą się pojawić również niedrożności przewodu pokarmowego, co wywołują gęste kule z włosa. Koty połykają je podczas standardowych czynności higienicznych.
Mimo iż są to koty z gęstą i puszystą sierścią, nie wymagają od nas rozbudowanych czynności pielęgnacyjnych. Musimy pamiętać, żeby dokładnie czesać koty brytyjskie podczas okresów linienia, kiedy masowo zrzucają sierść. Ponadto kontrolujmy długość pazurów, przycinając je w odpowiednim momencie, a także czystość uszu – wydzielinę delikatnie usuwajmy za pomocą wacików.
Żywienie brytyjczyka
Wyraźnie widać, że koty brytyjskie raczej nie należą do szczególnie wymagających zwierząt. Mimo to nie możemy zapominać, że pokarm dla nich powinien być wysokoenergetyczny, dostarczający niezbędne witaminy i minerały. Jak więc wygląda żywienie brytyjczyka?
Otóż najlepszym pomysłem będzie zainwestowanie w jakościową karmę zalecaną przez lekarzy weterynarii. Mogą to być gotowe zestawy karmy suchej i mokrej, ale również różnego rodzaju przekąski. Zwłaszcza te ostatnio okażą się dla kota atrakcyjne. Staną się rozrywką, niejednokrotnie budzącą naturalne instynkty łowieckie. Potwierdzają to liczni koci specjaliści i behawioryści.
Co więcej, żywienie byryjczyka powinno być ściśle dopasowane do jego potrzeb, ale i charakteru. Jeśli zwierzę jest żywe i energicznie, naturalnie będzie potrzebowało większej ilości kalorii. Tak samo wykastrowane lub wysterylizowane koty muszą otrzymywać specjalny rodzaj karmy (dobierze ją lekarz weterynarii).
Dobrym pomysłem będzie też stosowanie past odkłaczających, które rozwiążą wspomniany problem z niedrożnością przewodu pokarmowego brytyjczyka.
W związku z tym, iż koty brytyjskie są zwierzętami krępymi, miewają skłonności do nadwagi. Jeśli otrzymają od nas zbyt duże dawki pokarmu, szybko przybiorą na wadze, co może się okazać dla niech niezdrowe. Dlatego na właścicielu ciąży obowiązek, żeby nie wychodzić ponad normy dietetyczne kota.
Odmiana długowłosa kota brytyjskiego
Wśród tych kotów występuje odmiana długowłosa. Co ciekawe, pojawia się ona w każdej odmianie i umaszczeniu, w tym jako niebieski kot brytyjski.
Niegdyś urodzenie się kota długowłosego nie było pożądane. Zwierzęta te były uważane wręcz za wadliwy odrzut! Szczęśliwie, z czasem zostały wyselekcjonowane i potraktowane jako pełnoprawni przedstawiciele rasy kota brytyjskiego.
Samą budową koty nie różnią się między sobą, choć długowłosy może się nam wydawać większy. Efekt ten stwarza jego sierść, która z kolei do najdłuższych nie należy. Między innymi dzięki temu nie będzie to od nas wymagało częstszej pielęgnacji niż odmiany krótkowłosej. Wystarczy szczotkować kociaka w okresach linienia.
Zarówno pod względem charakteru, pielęgnacji, zdrowia, jak i typu umaszczenia, ten rodzaj kota brytyjskiego jest praktycznie identyczny jak „klasyczna” odmiana krótkowłosa. Wybór zależeć będzie ściśle od naszych indywidualnych preferencji i gustu.
Ile kosztuje kot brytyjski?
Koszty utrzymania kota brytyjskiego dla niektórych mogą się okazać zbyt dużym obciążeniem. Zanim więc skierujemy się w stronę tej rasy, warto dogłębnie przeanalizować naszą sytuacją i szczerze odpowiedzieć sobie na pytanie: czy będziemy w stanie zagwarantować zwierzęciu wszystko to, co mu jest niezbędne. W innym przypadku możemy zagrozić jego zdrowiu, ale też zwyczajnemu szczęściu.
Ponadto, koty brytyjskie nie należą do najtańszych, również jeśli chodzi o kwotę, jaką musimy przeznaczyć na jednorazowy ich zakup. To prawda, w związku z tym, iż są popularne na całym świecie, znajdziemy szereg zróżnicowanych ofert. Pośród nich mogą być i takie wynoszące poniżej 1000 złotych, np. za niebieskiego kota brytyjskiego. Jednak przed podjęciem finalnej decyzji, zatrzymajmy się w tym miejscu.
Po pierwsze, sprawdźmy czy dany hodowca oferuje zwierzę z rodowodem. Jeśli nie, narazimy się na to, iż nie kupujemy czystej krwi kota. Dodatkowo, może on być obciążony wyżej opisanymi wadami genetycznymi, co narazi nas na jeszcze większe koszty leczenia.
Jeśli chcemy, aby brytyjczyk był pewnego pochodzenia, koniecznie wybierzmy kota z rodowodem. Taki dokument, swojego rodzaju dowód osobisty, da nam wgląd w historię naszego pupila, jego przodków – dalszych niż rodzice.
Ile więc kosztuje kot brytyjski?
Na ostateczną cenę wpływ będzie miało jego umaszczenie, a także odmiana. Droższe są koty brytyjskie niebieskie, liliowe, srebrne czy złote. Najczęściej musimy przygotować się na koszt między 1500 a 5000 złotych.
Inwestycji tej nigdy nie pożałujemy.
Ciekawostki o rasie
Koty brytyjskie należą do ras, które spędzą w naszym domu całe lata. Ich długość życia może wynieść od 14 do nawet 20 lat. Wpływ na to będzie miała ich odmiana, wystąpienie ewentualnych wad genetycznych, a także prowadzony styl życia i pielęgnacja, jaką je otoczymy.
W związku z dużymi główkami kotów brytyjskich, ich poród potrafi być utrudniony. Niejednokrotnie niezbędne jest cesarskie cięcie, aby kocięta w bezpieczny sposób (swój, ale i matki) pojawiły się na świecie.
Brytyjczyki to typowe domowe koty, choć trudno nazwać je klasycznymi pieszczochami. Nie lubią być noszone i raczej same się upomną o czułości, kiedy będą ich oczekiwały. Do poczucia komfortu nie potrzebują dużej przestrzeni życiowej, sprawdzą się więc w niewielkich mieszkaniach w bloku.
Z ich opieką poradzą sobie zarówno duże rodziny z dziećmi, jak i osoby mieszkające samotnie lub starsze. Wielu specjalistów wskazuje, że koty brytyjskie wręcz powinny żyć w towarzystwie zwierząt, w tym innych gatunków. Liczne przykłady udowadniają, że cieszą się wtedy lepszą kondycją psychiczną oraz fizyczną.
Odmiana krótkowłosa brytyjczyka jest zdecydowanie największym kotem pośród innych ras o krótkiej sierści. Miewa tendencje do tycia, przez co wymaga, aby pilnować jego diety. Zachowuje przy tym niczym niezmącony spokój i tolerancję do wszystkiego i wszystkich.
Koty brytyjskie bardzo różnią się między sobą wyglądem. Spowodowane to jest intensywnymi krzyżówkami w czasach powojennych, kiedy to niewiele brakowało, żeby zupełnie wyginęły. Początkowa tragedia pozwoliła jednak przyjąć im obecny, wyjątkowy wygląd i usposobienie. Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że brytyjczyk jest kotem pełnym uroku i fotogenicznym. Widać to na codziennych przykładach – chętnie wykorzystywany jest przez filmowców, ale i producentów reklam. Jego wygląd doceniają również artyści, co stworzyło jednego z najsłynniejszych kotów na świecie. Mowa oczywiście o kocie z Cheshire. Wybitny pisarz Lewis Carroll, pisząc „Alicję w Krainie Czarów”, umieścił właśnie kota brytyjskiego jako postać, którą spotyka tytułowa dziewczynka. Bez wątpienia jest to jeden z ważniejszych symboli tej klasycznej książki dla dzieci.
