w ,

Czy można kąpać kota?

Czy można kąpać kota. Na zdjęciu wystająca z wanny mokra głowa małego kotka i ręce człowieka. Po prawej element w białe kropki na zielonkawym tle i szmaragdowe logo FOLK.
Czy można kąpać kota

Koty to jedne z czystszych zwierzaków domowych. Przykładają olbrzymią wagę do higieny osobistej, każdego dnia poświęcając wiele godzin na pielęgnację całego ciała. Czy w takim razie oznacza to, że są to Pupile samowystarczalne i nie potrzebują dodatkowych kąpieli? Niekoniecznie. Kota można kąpać, lecz dopiero kiedy wystąpią odpowiednie do tego okoliczności.

Z natury czyściochy. Zdjęcie, zbliżenie wylizującego łapkę kota. Na górze napis folkblog.
Z natury czyściochy

W sporej większości przypadków koty domowe nie tolerują kontaktu z wodą.

Za wszelką cenę unikają zamoczenia, wpadając przy tym w panikę, która bierze się z braku przyzwyczajenia do kąpieli.

Zwierzak ten bez problemów może się przekonać do zabiegów pielęgnacyjnych.

Oczywiście, najprostszą drogą jest oswojenie młodego kociaka, ale przy rozsądnym podejściu poradzisz sobie nawet z dorosłym i już ułożonym mruczkiem.

Jak więc wykąpać kota? O czym należy pamiętać przed, w trakcie i bezpośrednio po kąpieli?

Kocie kąpiele — kiedy poddać Pupila zabiegowi pielęgnacyjnemu?

Niektóre rasy trzeba kąpać częściej. Zdjęcie małego kota Sfinksa. Na górze napis folkblog.
Niektóre rasy trzeba kąpać częściej

Każdą rasę kota charakteryzują indywidualne oczekiwania i wymagania, również pod względem higieny.

Niektóre Pupile, zwłaszcza o długiej i gęstej sierści, potrzebują regularnych kąpieli, z kolei inne zadowolą się sporadycznymi zabiegami.

Wiele zależy od stylu życia Twojego mruczka. Jeśli jest zwierzakiem wysoce aktywnym, wychodzącym na zewnątrz, naturalnie brudzi się szybciej.

Ponadto zdarza się, że małe kotki nie uczą się od mamy, jak pielęgnować futerko. To sytuacje, kiedy malec został za wcześnie odseparowany od matki lub gdy ta nie wykazywała odpowiednich postaw wychowawczych.

To dość kłopotliwe i nieprzyjemne, również dla Pupila, który nie potrafi spełnić swoich potrzeb, narzucanych przez instynkt. Poświęć czas, żeby zachęcić go do codziennego czyszczenia sierści, stymulując naturalne odruchy.

Systematycznego mycia wymagają też rasy pozbawione sierści, jak np. sfinks. Ich naga skóra podatna jest na brudzenie, nawet jeśli kot przebywa tylko w domu.

Lekarze weterynarii wskazują, że w standardowych warunkach kota z sierścią o średniej długości powinno się kąpać nie częściej niż kilka razy w roku. W zupełności wystarczą mu 2-3 zabiegi, przeprowadzane w okresach linienia.

Wydaje Ci się to mało?

Porównując np. z psem, rzeczywiście nie jest to duża liczba, ale bez obaw. Koty to samodzielne zwierzaki. Nie potrzebują aż tylu kąpieli, które w nadmiarze są dla nich szkodliwe.

Kocia skóra ma tendencję do przesuszania się przy częstym kontakcie z wodą. A to prowadzi do wielu nieprzyjemnych schorzeń, np. świądu.

Kąpiel kota krok po kroku

Używaj tylko kosmetyków przeznaczonych dla kota. Zdjęcie malutkiego kota w ozdobnej wanience pełnej piany. Na górze napis folkblog.
Używaj tylko kosmetyków przeznaczonych dla kota

Kot w kąpieli zachowuje się… różnie. Niektóre Pupile próbują uciec, bywają przy tym  agresywne. Inne — poddadzą się Twojej ręce bez żadnych protestów.

Chcąc uniknąć bolesnych podrapań, postępuj ostrożnie i z najwyższym spokojem. Dzień przed kąpielą skróć zwierzakowi pazurki.

Koty świetnie odczytują ludzkie emocje. Twój stres i niepewność szybko przełożą się na czworonoga.

Niezbędne są Ci profesjonalne akcesoria jak szampon dla kotów i szczotka do wyczesywania sierści.

Nigdy nie używaj produktów przeznaczonych dla człowieka, zwłaszcza kosmetyków. W swoim składzie zawierają one szereg składników, które mogą zaszkodzić Pupilowi! Nawet szampony dla psów okazują się zbyt mocne dla kociaków.

Zachęcaj kota umieszczając w wannie lub zlewie ulubione smaczki mruczka, stworzysz w ten sposób pozytywne skojarzenia.

Przed kąpielą wyczesz kota. Zdjęcie wyczesywanego kota, który leży na plecach. Na górze napis folkblog.
Przed kąpielą wyczesz kota

Pierwszym krokiem tuż przed rozpoczęciem kąpieli powinno być dokładne wyczesanie pieszczocha. Podczas tego procesu usuniesz część zabrudzeń z jego sierści oraz rozplączesz ewentualne kołtuny.

Dobrym pomysłem jest kąpiel w małym zbiorniku — zlew sprawdzi się w tej roli doskonale. Duże przestrzenie są kolejnym czynnikiem stresującym.

Przygotuj sobie pod ręką zapas ręczników, żeby zaraz po skończonym zabiegu osuszyć kota. Jeśli oddalisz się od niego choćby na kilka kroków, Pupil wykorzysta sposobność do brawurowej i mokrej ucieczki.

Temperatura wody powinna odpowiadać temperaturze ciała kota — wynosi ona około 38-39 stopni Celsjusza. Zbyt zimna lub gorąca skutecznie zniechęci mruczka do współpracy.

Jeśli Twojego czworonoga charakteryzuje wyjątkowa awersja do mycia, wodę przygotuj z wyprzedzeniem. Hałas powstający podczas nalewania jest dodatkowym przerażającym bodźcem.

Na dnie zbiornika umieść coś, co ustabilizuje postawę Pupila. Może to być specjalna kratka, mata, ręcznik lub ściereczka — wszystko, co zapewni kociakowi pewne podłoże, nada się idealnie.

Czas działać…

Niewielkim naczyniem stopniowo oblewaj sierść kota, uważając, żeby nie zamoczyć jego oczu i wnętrza uszu. Jeśli Pupil przejawia dużą cierpliwość i ochotę do mycia, użyj kranu lub słuchawki od prysznica.

Dokładnie rozprowadź szampon po ciele kota. W trakcie przemawiaj czule i spokojnie, nieustannie dając mu do zrozumienia, że nie dzieje się nic złego.

Dokładnie osusz kota. Zdjęcie mokrego kotka owiniętego w niebieski ręcznik. Na górze napis folkblog.
Dokładnie osusz kota

Równie starannie spłucz szampon, a następnie przejdź do wycierania.

Wyciągnij kociaka ze zlewu i połóż na suchym ręczniku. Drugim szczelnie go owiń i pocieraj. Płynne i delikatne ruchy sprawią Pupilowi przyjemność — potraktuje je jako formę pieszczot.

To też doskonała okazja do czyszczenia uszu patyczkami higienicznymi. Nie pomijaj tego etapu — jeśli do wnętrza dostała się wilgoć, wywoła przykre stany zapalne.

Suszarki używaj tylko wtedy, kiedy Pupil jest do niej przyzwyczajony.

Mając taką możliwość, zaangażuj w kąpiel jednego z domowników. Jego pomoc okaże się nieoceniona.

Wiek ma znaczenie — kąpanie małego kota

Kąpanie małego kota jest procesem bardziej złożonym i wymagającym. Zachowuj jeszcze większą ostrożność i uwagę.

Maluch dopiero buduje swoją odporność — najdrobniejsze przeziębienie bywa zgubne w skutkach.

Pierwsza kąpiel malca powinna się odbyć nie wcześniej jak około 5. tygodnia życia.

Pielęgnacja kociej sierści

Pielęgnacja kociej sierści po kąpieli wymaga zaangażowania. Futerko szybko chłonie wilgoć, co bywa kłopotliwe przy suszeniu. Minie dość dużo czasu, zanim całkowicie wyschnie.

Starannie wycieraj zwierzaka, aż jego sierść stanie się wilgotna. Ponownie ją wyczesz, a następnie pozwól czworonogowi dosuszyć się samodzielnie.

Prawdopodobnie zaraz po kąpieli Pupil zacznie się wylizywać. Jest to naturalny odruch: zwierzak próbuje wygładzić pojedyncze włoski.

Podczas dosuszania nie wystawiaj kota na działanie przeciągów. Nasłonecznione i spokojne miejsce na parapecie jest dla niego idealne.

Podsumowanie

Jak wykąpać kota? — Powoli, ostrożnie, ze spokojem i olbrzymią czułością.

Większość kotowatych posiada naturalną awersję do wody. Można ją jednak zwalczyć.

Nie powtarzaj zabiegu zbyt często — wystarczy kilka razy do roku. Wyposaż się w niezbędne akcesoria, w tym szampon dla kotów, szczotki do sierści, matę stabilizującą do wanny lub zlewu.

Przed kąpielą wyczesz kota i skróć mu pazury, a po przeprowadzonej procedurze dokładnie go wysusz, poświęcając szczególną uwagę uszkom.

Nie bój się — możliwe, że kąpanie stanie się dla Pupila wielką przyjemnością, której będzie wyglądał z utęsknieniem!

Białko w diecie psa

Sznaucer miniaturowy. Na białym tle trzy szczeniaki sznaucera w czarnym kolorze. Po prawej stronie na czarnym tle białe kropki i czarno-białe logo FOLK.

Sznaucer miniaturowy